Podziemna Izolatka

[center][i]Niewielkie pomieszczenie o owalnym kształcie znajdujące się pod ziemią. Więzionym tu nie daje sporego pola manewru. Przebywają tu przez maksymalnie 5 dni i mogą pochodzić ze stada KRP, lub WSH. Nie mogą być nawet tknięci, jednakże bardzo często miejsce to jest placówką głodówki. Służy ono do przesłuchiwania - słownego!
Kogo można tu zabrać? Każdego, kto nieproszony zjawi się na terenach PRZ. Nad postem przyprowadzającym tu kogoś należy napisać cenę okupu, dzięki któremu jego stado może spowodować jego wypuszczenie przed czasem[/i][/center]

Weszła tu więc, po czym zamknęła czarną w jednej z klatek. Bum, zamknięta. Jednak we wzroku złotookiej nie było ani krzty wyższości bądź pychy. Po prostu ciepło i coś w rodzaju współczucia. Nic nie poradziła na to, że jednak nieznana jej lwica ze stada północy weszła na jej tereny.
- [b]Piękna, nowa izolatka, nieprawdaż? Do tego ty masz ten zaszczyt jako pierwsza zwiedzać ją od środka [/b]- powiedziała ciepłym głosem, uśmiechając się do niej delikatnie.
-[b] Zacznijmy od podstaw. Jakie jest twoje miano?[/b] - zapytała, zaczynając tym samym pierwsze przesłuchanie błękitnookiej. Specjalnie używała takich słów, by podkreślić znaczenie jej imienia.

Weszłam powoli, pewnie stawiając swoje kroki. W końcu nasza trójka znalazła się w izolatce. Więc co tak wygląda? Spodziewałam się czegoś bardziej ekstrawaganckiego z drobnymi elementami uzupełniającymi. Ale w końcu było to stado o dobrych zamiarach, więc taki wzorzec nie bardzo by tu pasował. Usiadłam niedaleko, bacznie śledząc ruchy dwóch lwic. Nie chciałam się wtrącać w rozmowę, jeżeli będą chciały, same mnie zagadają. A przynajmniej ta złotooka, czarna od początku mi nie spasowała.

// wybaczcie, że krótko, ale z telefonu.

Tenebris tylko uśmiechała się, jakby ze współczuciem patrząc na tamtą złotooką, wyraźnie nie przejmując się tym, co mówi tamta.
[b] Nie widzę powodu, aby wyjawiać moje imię służbie -[/b] powiedziała, patrząc na tamtą. [b]- Zrobiłaś dokładnie to, do czego cię zmanipulowałam... A teraz będę wiedzieć wszystko,co macie do ukrycia.
Spodziewałam się czegoś ciekawszego, marna ta wasza lepianka. Odwiedźcie kiedyś nasze lochy, z pewnością ugościmy was jak należy...[/b]
Ziewnęła, jakby znudzona.

-[b] Podziękujemy za zaproszenie. Wybacz, nie mamy tajemnic. Prędzej czy później, i tak to miejsce zostałoby odkryte, więc po co w ogóle się ukrywać? Ma to jakiś sens?[/b] - zadała parę pytań, po czym wzruszyła ramionami.
- [b]Skoro tak ci się tutaj podoba to znaczy, że chciałabyś zostać u nas na dłużej. Świetnie się składa, nie mamy brania[/b] - uśmiechnęła się ponownie po chwili powagi, po czym skinęła na nieznajomą.
- [b]Chodźmy, nie ma co tu siedzieć[/b] - stwierdziła, po czym skierowała się ku wyjściu. Jak czarna posiedzi parę dni bez jedzenia to może stanie się bardziej skłonna do współpracy. Jednak jeszcze nie teraz. To w ostateczności.

z.t

Uśmiechnęła się tylko pod nosem. Na dodatek dają jej czas na relaks! Cudownie, cudownie! Brakuje normalnie tylko zabiegów spa, normalnie raj!
Tenebris, korzystając z tego, że wreszcie może odpocząć, położyła się wygodnie, kiedy tamte wyszły, po czym zamknęła oczy i z uśmiechem zadowolenia zapadła w sen. Zrobiła to, co chciała. Znalazła się na terenach wschodnich, a teraz jeszcze siedzi w samym ich centrum i wie wszystko i o wszystkich. Nie przetrzymają jej jedzeniem, bo nie czuje przecież głodu. A ran żadnych jej zadać nie mogą.

Weszła tutaj, niosąc w pysku niewielką miskę z czystą wodą, wykonaną ze skorupy jakiegoś twardego owocu, które jednak małpy zdołały rozłupać i porzucić to, co nie jest jadalne. Postawiła Skorupę przed wejściem i uśmiechnęła się lekko do więźnia.
- [b]Witaj. Piękny dziś dzień, nieprawdaż?[/b] - zaczęła rozmowę tonem nawet lekko przyjaznym, można by rzec. Usiadła, będąc cały czas za drzwiami izolatki i nie dając szansy na ucieczkę czarnej. Gdyby weszła to by pewno próbowała jakiś numerów. Cóż, w ostateczności to zrobi. Dzisiaj chciała wyciągnąć trochę więcej z lwicy.

Spojrzała na tamtą, niosącą miskę służącą. Cóż, najwyraźniej znów przyszła usługiwać, jak miło... Zupełnie, jakby była w spa, ma nawet własny apartament i podskakująca wokół służbę.
[b]-Nie widzę, zasłaniasz mi ten widok -[/b] powiedziała, patrząc na tamtą z wyraźnym rozbawieniem.

Uśmiechnęła się tylko, po czym weszła do celi czarnej, szybko zamykając drzwi za sobą. Cóż, skoro nie będzie po dobroci, będzie po złości. Usiadła naprzeciw północnej, owijając sobie łapy ogonem i podnosząc dumnie głowę.
-[b] Powiedz mi, jak brzmi twoje imię?[/b] - zadała pytanie te same co wczoraj, tylko już pozbawione łechtających ego synonimów. No bo po co one? Skoro lwica nie odpowiedziała na pytanie to znaczy, że nie zamierza współpracować. A słyszała, że jest Fraxinusem, więc głodówka na nią nie podziała.

Na twarzy Tenebris zagościł lekki uśmieszek, kiedy zauważyła, że tamta się złości. Cóż, usługuje jej, bawi ją, więc czemu miałaby sobie tej przyjemności odpuszczać? W sumie to mogła tamtą ugryźć, ale na razie nie miała ochoty, dopiero, kiedy sytuacja będzie bardziej napięta, Tenebris może się na to zdecyduje. Zawsze dodatkowe statystyki.
[b]- Powiedz mi, kiedy wreszcie zamkniesz swój krzywy pyszczek? -[/b] spytała retorycznie, przedrzeźniając ton głosu tamtej, najwyraźniej nie mając ochoty, aby ta zabawa się tak szybko kończyła - bo niby czemu by miała?
Usiadła sobie wygodnie, czując się jak u siebie. Być może uważała i te tereny za swoje terytorium... W końcu jej stado chciało - najlepiej po dobroci, ale jednak - zawładnąć całą krainą, aby każdy żył w dostatku, prawda?

Uśmiechnęła się szerzej jedynie, po czym wymierzyła celnego, mocnego liścia w policzek. Odkąd jest przywódczynią jej siła znacznie wzrosła.
- [b]A powiedz, kiedy ty zaczniesz odpowiadać na pytania? Jesteś tutaj nic nie znaczącym robakiem, który pałętał się po terenach[/b] - opowiedziała, uśmiechając się z rozkoszą. Koniec przyjemności. Teraz zaczyna się poważna rozmowa. W sumie... Nawet nie musiała się babrać z tą przygłupią lwicą. Mogła zostawić ją i po prostu żądać okupu od jej ukochanego stada. Przecież tacy solidarni są.

Uśmiechnęła się tylko, zatrzymując łapę tamtej, zanim uderzyła ją w policzek. Może i to zdziwiło tamtą, ale co niby miała na to poradzić? Przecież ona również jest silna, nawet silniejsza od tamtej, a może tak samo silna? Cóż, tak, czy siak, tamta nie mogła jej nic zrobić, a nawet jeśli, to żadne rany nie powstrzymają upartej lwicy do jakiejkolwiek współpracy. Nie przywykła do słuchania nakazów innych i widać było wyraźnie, że nie będzie robić tego, co ta ciemnoszara jej nakaże.
[b]- Przyjdź na nasze tereny, a zobaczysz, kto tu jest robakiem... - [/b]powiedziała, uśmiechając się leciutko [b]- A tymczasem chcę się zdrzemnąć, przyjdź później.[/b]
Odwróciła się ( może demonstracyjnie, może nie ) tyłem do tamtej, po czym położyła się, nie na środku, ale i nie pod ścianą ani w rogu tego jakże miłego więzienia, by następnie zamknąć oczy i zasnąć.

Zachichotała cicho, nie przejmując się uwięzioną łapą, która zaraz i tak została wypuszczona.
-[b] Czyżby wielka lwica się zmęczyła? Ojej. Cóż, przez chwilę myślałam, że mogą nas łączyć przyjazne stosunki. Jednak Twoja inteligencja zatrzymała się prawdopodobnie na poziomie zarodkowym. Naprawdę myślisz, że zamierzam postawić łapę na waszych plugawych terenach? Dobre sobie[/b] - zachichotała, po czym przez przypadek (a może i nie?) przydepnęła ogon lwicy, prawdopodobnie go łamiąc w pewnym miejscu. Cóż, ogony to seria delikatnych połączeń, które bardzo łatwo mogą ulec przerwaniu. Bywa~
- [b]Dobrej nocy [/b]- powiedziała tylko ciepło, po czym wyszła z celi, zamykając ją za sobą. Oddaliła się od izolatki, kierując na inne tereny. Skoro lwica nie jest skora do rozmowy... Może jakiś inny północny będzie?

z.t

Tenebris otworzyła oczy, zadowolona. Wciąż przebywa w centrum terytorium wroga, mogąc wydobywać od nich informacje, a przecież to się liczy przede wszystkim, prawda? A więc uśmiechnęła się, lekceważąco, mimo, że nikogo tu nie było, po czym ziewnęła przeciągle.
Nie wykazywała żadnych oznak nudy, wręcz przeciwnie - bawiła się wspaniale! Nie zajmowała się jakimś tam liczeniem kamyczków czy dzierganiem skarpet, bo po co to komu? Nie, ona zamiast tego wybrała leniuchowanie, leżenie i rozmyślanie, po prostu relaks. Wreszcie mogła odpocząć... Miała darmowe spa, w dodatku przebywała w innym klimacie, co również może odnieść wspaniałe skutki w związku z jej zdrowiem.
Zamruczała cicho z zadowolenia, po czym machnęła ogonem i zagłębiła się w rozmyślaniach.

Weszła tutaj dostojnym krokiem, patrząc spod przymrużonych oczu na swojego więźnia.
- [b]Witam, jak się miewasz? [/b]- zapytała, po czym usiadła przed kratami, patrząc czarnej w oczy. Chwilę potem jednak wzięła głęboki oddech. "Lwie, użycz mi swej mocy" pomyślała, po czym ponownie otworzyła ślepia, które na chwilę przymknęła.
- [b]Sprawisz, że Północ zawiąże pokój z Zachodem. Nie będziecie nas atakować ani porywać, my również nie będziemy w waszą stronę nic czynić agresywnego. Będziecie nas darzyć szacunkiem ze wzajemnością ze strony mojego stada [/b]- mówiła wszystko głosem spokojnym, władczym, używając siły swojego totemu, które przelał na nią całą swą siłę i charyzmę.

Nie minęło długo czasu, kiedy to pogrążona w rozmyślaniach Tenebris zasnęła, tuż przed tym, zanim Barbarossa pojawiła się w izolatce. Cóż z tego, że tamta mówiła do niej, kiedy to niebieskooka spała, będąc w innym świecie, snów i nocnych mar?
[font:5023=Georgia]Ptasie trele były wszędzie, radosne i obwieszczające szczęście. Ale byli tu i tacy, którzy się nie cieszyli, widziała to po ich pyskach.
Samotny, ciemny lew stał nad ciałem lwicy. Nie widziała go całego, gdyż jego sylwetka była rozmazana, jednakże mogłaby przysiąc, że to jej brat.
Nie wyglądała na zamordowaną, wokół nie było krwi, musiało więc ją zabić pragnienie, głód lub choroba. Cóż za straszna śmierć...
[/font]Śniła dalej.

Weszła do izolatki, zamykając za sobą głośno drzwi, a kiedy po tym sygnale jakże cudowny drapieżnik się nie obudził, nadepnęła na jej głowę, przyciskając do podłoża. Nie było to na tyle silne, żeby coś pękło, jednak na tyle, żeby czarna nie mogła się uwolnić spod jej łapy oraz żeby się obudziła.
-[b] Nie atakuj[/b] - rozkazała jej, kiedy się już ocknęła, w dalszym ciągu korzystając z mocy totemu, po czym powtórzyła:
- [b]Sprawisz, że Północ zawiąże pokój z Zachodem. Nie będziecie nas atakować ani porywać, my również nie będziemy w waszą stronę nic czynić agresywnego. Będziecie nas darzyć szacunkiem ze wzajemnością ze strony mojego stada[/b]

Zaśmiała się, kiedy zauważyła, że tamta wchodzi do jej celi... Po chwili zauważyła, że tamta lwica próbuje na niej użyć swojego totemu... Cóż, w końcu miała taki sam i umiała rozpoznawać tego syndromy, prawda? Tak właściwie może nie odpowiadać tym samym...
[b]- Będę szczera, nie mogę tego zrobić -[/b] powiedziała. [b]- Takie decyzje podejmują wszyscy, a nie sam przywódca, przynajmniej tutaj. To, że ty nie liczysz się ze zdaniem swojego stada, nie oznacza, że ja również...[/b]
Ale w sumie... Czy mogła tak to puścić płazem, bez konsekwencji? Nakazywanie czegoś JEJ samej? Nie! Ale nie teraz, postanowiła bowiem, że poczeka, aż tamta popełni błąd. W końcu jakiś musiała, prawda? Każdy je popełnia.

- [b]Masz robić to, co ci każę[/b] - odpowiedziała krótką sentencją, mrużąc gniewnie oczy i sprawiając, że totem lwa użyczył jej jeszcze większej mocy, która przepełniła jej ciało. Dosyć przyjemne uczucie mieć kontrolę nad drugą osobą. Całkowitą. A jako, że totem lwa ma pewną charakterystyczną cechę, Tenebris musiała zawiązać sojusz z Zachodem, ponieważ jej siła kazała jej robić to, co Barbarossa każe. I nie interesowało ją to, że ona musi obgadać to ze swoją bandą przygłupów.
-[b] Będziesz bronić Zachodu, aby nie był on kompromitowany w oczach Północnych[/b] - dodała jeszcze warunek, który już teraz był możliwy do zrealizowania. Poprzez stopniowe nawracanie swoich poddanych, Północ w końcu zawiąże pokój z Zachodem. Szczególnie, że tą osobą jest nie kto inny, jak sama przywódczyni!

Zaśmiała się ponownie, patrząc na nią spod przymrużonych powiek, jakby Barbarossa była jakimś niedorozwojem.
[b]-Nie mogę ci nic gwarantować w kwestii Krwawych, gdyż decydują sami za siebie... Mogę im to tylko zasugerować, ale, ponieważ zawarliście pokój przeciw nam, mimo, że sami zaczęliście to wszystko, włażąc na nasze tereny, prędzej was wymordują, niż zawrą sojusz... A co do szacunku, to jesteście z nim traktowani... I tak on właśnie wygląda. Ale osobiście, skoro tak karzesz, a jesteś baaardzo przekonująca, muszę zrobić to, o co tak ładnie prosisz, prawda? Więc chyba nawet nie muszę obiecywać... skoro nie mam w tej kwestii wyboru.[/b]
Odwróciła się, zamknęła oczy i zasnęła.

- [b]Nie zawarliśmy pokoju przeciwko wam, jedynie dla własnego bezpieczeństwa. Mam co do wschodu... Pewne plany [/b]- odpowiedziała, uśmiechając się nieco przebiegle i patrząc na nią z wyższością, a następnie opuściła izolatkę, zostawiając otwarte drzwi i czekając, aż czarna się przebudzi. Gdy to zrobiła (no bo kiedyś musiała) rzekła:
-[b] Idź prosto na tereny stada i rozgłoś wszystkim północnym, że zawarliśmy pokój i nie mają prawa nas atakować[/b] - po powiedzeniu tego, powoli opuściła tereny izolatek.

z.t

Nie miała ochoty wychodzić, kiedy ta zostawiła otwartą celę, więc ziewnęła tylko i zdrzemnęła się chwilkę, uznając, że się jej nie spieszy. Oczywiście, usłyszała to, co tamta powiedziała, ale odpowiedziała jej równie hardym spojrzeniem, nie komentując jej słów.
Oczywiście, że pójdzie na własne tereny, a raczej na tereny jej stada.
Oczywiście, że to wszystko przekaże, nawet od razu i natychmiastowo.
Zrobi to jednak w taki sposób, aby Północni postępowali zupełnie przeciwnie. Tego się nie spodziewałaś, co Barbarosso?
Tak więc powoli wstała i opuściła to miejsce, a wychodząc, trzasnęła ogonem w pysk szarej, niczym natrętną muchę. Oczywiście nie był to atak, bo tego jej robić póki co nie można było - Tenebrae po prostu w ten sposób się z nią droczyła, a to chyba nie był atak... prawda

[z/t]