Świątynia

Jest to ta część jaskini stada, w której wszyscy razem oddajemy cześć bogom. Na środku stoi wielki ołtarz, przeznaczony do składania wspólnych ofiar. Wkoło znajdują się różne pomniki, przedstawiające czczone przez nas bóstwa. Są one wykonane z metali szlachetnych i ozdobione drogocennymi kryształami… Ametys… Szafir… Rubin… Wszystko to nadaje temu miejscu nieco barokowy nastrój, panuje tu przepych. Zaś to, że sufit znajduje się około dziesięć metrów nad ziemią, ma przypominać grzesznym lwom, jak mali są w oczach bogów. Podczas składania ofiar i odmawiania modłów oraz wyuczonych formułek, nikt nie musi się obawiać, że się udusi z powodu nadmiaru dymu, bowiem w suficie znajduje się otwór umożliwiający dopływ świeżego powietrza. Stanowi on także ważny element podczas różnych świąt, kiedy to pozwala aby do jaskini wpadał blask Księżyca. Wschodni sądzą, że Księżyc posiada niezwykłą moc, więc jest niezbędny przy przeprowadzaniu różnego rodzaju ceremonii.
Często właśnie to pomieszczenie jest miejscem, w którym łaskawie ukazują się nasi patroni.

Przyczłapałem tutaj, razem z rudym lwem, który jeszcze ledwo dychał. Biedaczyna… Ale zasłużył sobie w końcu!
Bez chwili zwłoki, położyłem go na ołtarzu, który nie wiadomo jakim cudem, sam zaczął płonąć. Ale lew już nie czuł gorąca… Mimo, że nadal żył…
[b]O wielka Isiyo ya kawaida!
Suscipe, quaeso, proxima hostia!
Stipendium mea quam dedi vobis
Hoc tibi servire leo
O magne infernus
Recordare servorum suorum fidelium:
Cultorum in terris!*[/b]
powiedziałem modlitewnym tonem. Gdy wyrzekłem ostatnie słowo, ogień zniknął, razem z ciałem lwa. Został jedynie popiół i dym. Zapłata przyjęta… Dług się zmniejszył.. Jeszcze mi dadzą tu pożyć…
Odwróciłem się przodem do Rin, która chyba przyglądała się wszystkiemu. Spojrzałem na nią smutno, jak dziecko, które coś przeskrobało…
[b]Rin, ja… Nie powiedziałem ci wszystkiego…[/b] odrzekłem cicho…

* Przyjmij proszę mą kolejną ofiarę!
Moją zapłatę, mój podarunek dla ciebie!
Niech lew ten służy tobie
O wielka władco podziemi!
Pamiętaj o nas, swych wiernych sługach,
Którzy cie czczą tutaj,na  ziemi!

Rzeczywiście, przyglądałam się tej sytuacji z zaciekawieniem. Ciekawe co oznaczały słowa przez niego wypowiadane... i skąd w ogóle znał ten język? Ale również i płomień mnie zaciekawił... najpierw sam się zapalił, a po chwili sam zgasł. Ciekawe jak to było możliwe... Jego wzrok nieco mnie zaniepokoił
[b]- O czym? W sumie ja tobie też... ale najpierw ty powiedz, o co chodzi. Oczywiście jeśli chcesz[/b]

Słowa Rin nieco mnie uspokoiły. Myślałem, że będzie chciała wiedzieć, co ja tak naprawdę właśnie zrobiłem… W końcu zniknąłem jakiegoś lwa xD
To pozwoliło mi się trochę uspokoić i sprawiło, że odsunąłem od siebie decyzję, wyjawienia jej tajemnicy, na temat mojego mrocznego zadania.. .Mojego długu… Mojej umowy…
[b]Amm… Noo… Właśnie wykonałem zadanie![/b]powiedziałem, uśmiechając się do siostry, jak gdyby nigdy nic… Jakby nic się nie wydarzyło… [b]A ty? Co chciałaś mi powiedzieć?[/b] spytałem zaciekawiony i ponowiłem uśmiech…

Wykonał zadanie? No przecież to zauważyłam. Na pewno nie powiedział mi czegoś jeszcze, ale nie będę w to wnikać. Jeśli bym to zrobiła, okazałabym brak poszanowania wobec jego prywatnych spraw. Ale o mojej powinien się dowiedzieć jak najszybciej. Uśmiechnęłam się więc lekko i zaczęłam mówić
[b]- No bo wiesz... pogodziłam się z Atrox'em... wróciliśmy do siebie... i... -[/b] na moim pysku pojawił się bardzo szeroki (prawdziwy, nie szaleńczy) uśmiech [b]- Prawdopodobnie będziesz wujkiem! -[/b] wykrzyknęłam radośnie i wtuliłam się w niego. Byłam ciekawa, jak zareaguje na tę wiadomość

Tak patrzyłam…łem na nowy avek Rin i na Avek Allena.. .Znaczy mój… I doszłam…łem do wniosku, że się jeszcze bardziej podobni zrobili.. .śmy xD
A na zachowanie siostry jak zareagowałem? Ano nijak.. Bo mnie zatkało.. I to totalnie.. mnie zatkało… Ale tylko na chwilę, bo potem na moim pysku pojawił się również szeroki uśmiech.
[b]To chyba się naprawdę pogodziliście![/b] Aż za bardzo… Wcale nie! Ja sądzę, że to dobra nowina… Jakaś mi się ciemna moc, niezidentyfikowana siła wcina w posty o.O
[b]Och Rin! Nawet nie wiesz, jak bardzo się cieszę![/b] odrzekłem, przytulając do siebie siostrę [b]Będziesz na pewno wspaniałą matką! I cieszę się, że jednak jesteś z Antraksem.. Atroxem. On o ciebie zadba, czuję to…[/b] zadba, kiedy mnie już nie będzie…

Zachichotałam szczęśliwa
[b]- Ja również się cieszę! -[/b] wykrzyknęłam radośnie [b]- Ale nikt nie zaopiekuje się mną lepiej, niż ty -[/b] liznęłam go po pyszczku [b]- I naprawdę uważasz, że będę dobrą matką? -[/b] tutaj trochę się uspokoiłam, a nawet lekko zaniepokoiłam [b]- A co, jeśli się urodzą i ta psychoza mnie napadnie? Przecież ja nie chcę ich zabić... -[/b] lekko skuliłam się kładąc po sobie uszy