Lecznicza grota

Grota, w której są podstawowe sprzęty medyczne potrzebne dla rannych. Jest tu także wiele ziół, które nie tracą swoich właściwości po wysuszeniu. Wiele kamieni i patyków, coś, co przypominało bandaże oraz półka skalna wyścielana miękkim sianem. Służyło to najpewniej za łóżko.
Właśnie tu, właśnie tu, Zielarz-uzdrowiciel zespoli twe ciało zdrowia więzami,
Właśnie tu, właśnie tu, niemocy straszliwej pozbędziesz się na wieki,
Właśnie tu, właśnie tu, przybądź gdy choroba w twe ciało wkradnie się,
Właśnie tu, właśnie tu, zdrowie do ciebie powróci...

Przybyła tu, kulejąc i cicho jęcząc. Moja złamana szczęka bolała mnie jak diabli i czułam, że z tego bólu zaraz zwiariuję. Musiała tu przyjść. W myślach przeklinałam siostrę i zebrę i poprzysięgałam im zemstę. Postanowiłam, że jak tylko wrócą mi siły, to zabiję tą wstretna parę... Na razie jednak, postanowiłam odłożyć wściekłość na później. Rozejrzałam się po wnętrzu groty. Nikogo nie widziałam. - [b]Jest... tu... ktoś?[/b] - wystękałam z trudem i usiadła na ziemi.

Ciemna lwica postanowiła wkroczyć na tereny swojej jakże cudownej lecznicy. Musiała w końcu zaznajomić się tutaj ze wszystkimi ziołami jak i warunkami. Rozejrzała się i stwierdziła, że są one idealne do zadania, które wykonuje. Dojrzała również jakąś młodą lwicę, której skinęła głową i podeszła bliżej. Zauważyła bowiem dość spore uszkodzenia jej ciała, jednakże nie przejęła się tym na tyle, aby być w szoku.
-[b]Możesz mówić?-[/b] zapytała, delikatnie dotykając jej szczęki. Nie musiała być złamana a zwykłe unieruchomienie powinno pomóc. Otworzyła jej pysk siłą, jeśli Bidhaa nie zrobiła tego po dobroci, gdy to Abbadon pokazywała jej palcem aby to uczyniła - jeśli jednak spokojnie mogła otworzyć jak i to zrobiła, to na pewno ominęła potworny ból.
Poszła po zielska przeciwbólowe, leżące tuż za nią, także nie musiała ranna długo czekać. Roztarła je z małą ilością wody, a następnie odstawiła na bok.

Posłusznie otworzyłam pysk a moje oczy rozżeżyły się z bólu. Był straszliwy i gdy lwica doknęła mojego pyska, miałam ochotę wrzasnąć. Wodziłam wzrokiem za lwicą, zastanawiając się, co robi. Trochę mi się nudziło i usiadłam.

Jak to u lekarzy. Zawsze sie nudzi. Zabrała szmatkę, prosty patyk i podeszła do niej.
-[b] Muszę ci usztywnić pysk, wiec przez jakiś czas nie będziesz mogła mówić -[/b] wyjaśniła i zabrała wodę i jako że młodej pewnie było ciężko poruszać szczęką - wlała jej leczniczy napój, pilnując aby ta się nie zakrztusiła. Smak nie był zbyt przyjemny. Można by nawet rzec, że paskudny.
Gdy Bidhaa posłusznie spożyła zioła, to Abbadon już bez przeszkód przygotowała się do unieruchomienia jej szczęki. Najpierw oczyściła z krwi cały jej pysk, następnie ułożyła dwa proste patyki, długości idealnie do jej szczęki, które owinęła materiałem podobnym do szmat, chociaż to było czyste. Owinęła na koniec mocną żyłką rośliny jej pysk, aby to się trzymało.
Oczywiście, że Bidhaa teraz wyglądała teraz na mniej atrakcyjną, jednakże zdrowie było tutaj najważniejsze. Miała mały otwór w razie potrzeb oddychania przez usta lub ewentualnie picia lub jedzenia, choć sama polować nie mogła (poza tym nawet nie może). Brązowa nie mogła czuć bólu, bo zioła które spożyła działają wręcz natychmiast.
-[b]No, mała. Wszystko będzie w porządku. Ponosisz to kilka dni i się zagoi-[/b] posłała jej lekki, sztuczny uśmiech, a następnie sprzątnęła.
Wybyła.

zt.